Leuk wonen. Wie woont er leuk? Een beginnend paar blogschrijvers trekt de weide wereld in op zoek naar een leuke woonst. Vol goede moed en tiental emmers die overliepen van enthousiasme trokken we, met camera in de hand, de deur achter ons dicht. Al gauw werd de weide wereld het kleine dorp en het liefst van allemaal héél dicht rond de kerktoren. Na vijf volle minuten wandelen, settelen we ons hijgend op het terras van een sfeervolle authentieke volkskroeg. Brainstorm! (lees: ons pijnigend afvragen waar in godsnaam deze zoektocht te starten). Nadat de al even authentieke barman onze bestelling had opgenomen viel ons oog op een schattig rijhuisje aan de overkant van de straat. Ah’ha! Wat zou Archimedes nu geroepen hebben?
Veel rondvraag hebben we niet moeten doen. De eigenaars van het schattig huis dansen hier regelmatig de kroeg wel eens binnen. We vinden genoeg gegadigden om ons wilde en legendarische verhalen te vertellen. Graag, maar daar komen we later een keer voor terug. Aan mind-pictures over het graag geziene koppel geen gebrek, maar helaas stemmen onze gedachten niet af. Vie denkt aan wilde hippies waar de losbandige free-love nog lang niet uitgestorven is terwijl ik meer denk aan een koppel workaholics die het zweet uit hun lijf persen om hun vijf kinderen te eten te geven. Inzet? De meest exotische drank die deze barman te bieden heeft.
Onze stoute pumps aangetrokken, stappen we richting het schattige huisje wetende dat er tientallen café-ogen in onze rug plakken. Ach, kleine dorpjes hebben ook hun charmes zeker?
Voor ons deed een hele lieve en zorgzame vrouw de deur open. Wanneer we haar leeftijd mogen schatten, gokken we dat tram 4 al in zicht is hoewel ze nog geen passagier is. Onze ogen hebben nog nooit zo ver opengestaan wanneer de vrouw haar leeftijd verklapt. Vijfig maar de looks van een 30-jarige! Dat scenario van de vijf schreeuwende kinderen kunnen we hier dus ook al schrappen. Ze vertelt ons dan ook dat zij hier enkel met haar man woont. Vie haar ogen fonkelen, dan toch als hippies?
Als een echte gastvrouw verwelkomt ze ons in haar opgeknapt huis. Het huis dateert van voor 1950 maar heeft sedert dien enkele opknapwerkjes ondergaan. Het koppel heeft zelf veel werk verricht en heeft getracht de oude stijl van het huis te bewaren. De bovenverdieping zijn ze, jammergenoeg voor ons, net aan het renoveren. Maar al het ander moois in dit huis mochten we naar hartelust fotograferen. Hier volgen enkele leuke kiekjes van een nog leuker huis.
De inkomhal wordt opgefleurd door een oude stationsbank bedekt met kleurrijke kussentjes. De vloertegels in de inkomhal zijn nog steeds de authentieke tegels en nog in prima staat.
De leefruimte en keuken worden gescheiden door opvallende hoge deuren met prachtig glaswerk. Onze gastvrouw vertelt ons dat deze deuren zelden gesloten zijn om zo een grotere open ruimte te creëren. Beide woonruimtes lopen geleidelijk aan in elkaar over. Het pronkstuk van de leefruimte is ongetwijfeld de oude schommelstoel. “Deze schommelstoel heeft mijn moeder nog helemaal zelf opgeknapt” aldus de eigenares. Heerlijk dingetje. Wij zijn alvast fan!
Dit bijzettafeltje wekt meteen onze aandacht. Het is een doe-het-zelf projectje op basis van houten paletten. Handig en origineel!
Ondanks de recente renovatiewerken op de bovenverdieping staan er reeds enkele prachtige authentieke elementen. Het rustieke karakter, dat ook in de woonruimtes aanwezig is, wordt doorgetrokken naar de slaapkamer. Wij kregen alvast een voorsmaakje.
Muziek speelt een centrale rol in het leven van dit koppeltje daar kan je in dit huis moeilijk naast kijken. Een andere gedeelde passie is lezen. Daar is deze imposante boekenkast het bewijs van. De boekenkast zorgt voor een aangename drukte in een rustige kamer.
Tenslotte mogen we een kijkje nemen in de achtertuin. Van dit stukje groen zijn we helemaal fan!
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.